Bellowhead ? Burlesque ? Westparkmusic 87132

Kent u het fenomeen Spiers & Boden? Wellicht nog niet en dat hoeft ook niet te verbazen. Dit Britse wonderduo trad, bij mijn weten, nog nooit in ons landje op en eigenlijk is dat vrij schandalig. In de U.K. behoren de twee namelijk al sinds hun eerste plaat (2002) tot de absolute nationale folktop. En dat zo iets echt iets betekent, hoef ik u wellicht niet te vertellen. Nu gaat deze CD bespreking niet over een duoplaat van de heren, maar wel over de eersteling van hun nieuw project Bellowhead, dat ik althans, beschouw als een verlengstuk van hun bijzonder imposante duowerk. Waarom ik dat zo zie? Heel eenvoudig omdat een paar tracks (4 om precies te zijn) van deze plaat al eerder als duowerk verschenen. Dat is op zich natuurlijk vrij normaal. Als je plots besluit om als duo een heus bigband project op te zetten met 11 muzikanten, dan ga je vanzelfsprekend eerst eens kijken wat je al hebt liggen. Gelukkig zijn de twee heren ook zo genereus geweest om hetzelfde te vragen aan hun medemuzikanten, waardoor de plaat aan diepgang won. Want als ik heel eerlijk ben, moet ik bekennen dat precies de tracks die al eerder op Bellow verschenen mij persoonlijk eerder ontgoochelden. Dat komt wellicht omdat de duoversies van de arrangementen zo ongelooflijk sterk zijn dat het vertalen van die spelintensiteit naar een bredere bezetting vrijwel onbegonnen werk is. Het is bovendien weer al eens het bewijs dat ?minder? soms echt ?meer? kan zijn.

Persoonlijk was ik, voor ik de plaat te pakken kreeg, brandend nieuwsgierig naar het resultaat van een bigband benadering voor de fenomenale swing van het duo. Dat het niet eenvoudig zou worden om de twee perfecte duoplaten Through & Through en het al eerder vernoemde Bellow te evenaren, vermoedde ik al. Bovendien is Bigband geen eenvoudig genre. Zelf ben ik al sinds mijn prille jeugd haast fysiek verslaafd aan goede koperblazers arrangementen. Al moet ik bekennen dat mijn referentiekader zich hoofdzakelijk in de moderne Brassbandmuziek bevinden en vanzelfsprekend in de jazz. In de West-Europese folk is het toepassen van ?koper op niveau? ? en ik heb het dus niet over saxofoons - blijkbaar een zeldzaam gegeven. Best merkwaardig voor een genre dat zichzelf als traditioneel bestempelt en tegelijkertijd voorbij gaat aan het gros van de 19^de eeuwse populaire muziek, maar soit. In de Balkan weten ze gelukkig wel beter.

Wat krijgen we dan te horen? Al bij al een knappe plaat, waarbij het helaas niet gelukt is om voor elke track de impact van het duo te vertalen naar een groter geheel. Ik kijk er echter wel naar uit om deze bezetting eens live aan het werk te zien. Het publiek van de BBC Radio 2 & Radio 3 World Music lusten er blijkbaar wel pap van. Ze werden als beste live act genomineerd en ze dingen ondertussen ook mee naar de publieksprijs. Het duo viel overigens in 2004 & 2006 en volkomen terecht in de prijzen. Afwachten wat het deze keer wordt. Mijn persoonlijke favorieten zijn de tracks 3, 4, 12 en 13 wegens de zeer funky en resoluut moderne arrangementen.

1. Rigs of the Time

2. Jordan

3. Across the Line

4. London Town

5. Sloe Gin

6. Courting too Slow

7. Flash Company

8. Hopkinson?s Favourite

9. One May Morning Early

10. The Outlandish Knight

11. Frog?s Legs & Dragon?s Teeth

12. Fire Marengo

13. Death and the Lady

Speelduur: 60?17